Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||||||||||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||||||||||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
- Declinación de: iussus nome |
Declinación de: iussus, iussus, significado:comando/m, ordine, masc., (eng) = order, command, (esp) = orden, mando, comando, mando, lang. Latino declinación: 4 Nom.: masc. sing. masc. plur. Gen.: masc. sing. Acc.: masc. plur. Voc.: masc. sing. masc. plur. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.iussŭs Gen.iussŭs Dat.iussŭi Acc.iussŭm Voc.iussŭs Abl.iussū | iussŭs iussŭŭm iussĭbus iussŭs iussŭs iussĭbus | orden / ordenes (de..) (para,..) orden / ordenes (o) (en, sobre, por,..) |
Conjugación de: iubeor, iubēris, iussus sum, - , iuberi conjugación: 2 - transitivo - passiva (Ita) = comandare, ordinare, (eng) = order, command, decree, (esp) = mandar, ordenar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego iubeor tu iubēris ille iubētur nos iubēmur vos iubemĭni illi iubentur | Yo soy mandado, soy mandada... Tu eres mandado, eres mandada... El/Ella/Eso es mandado, es mandada... Nosotros somos mandados, somos mandadas... Vosotros seis mandados, seis mandadas... Ellos/Ellas/Esos son mandados, son mandadas... |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego iubēbar tu iubebāris ille iubebātur nos iubebāmur vos iubebamĭni illi iubebantur | Yo era mandado, era mandada... Tu eras mandado, eras mandada... El/Ella/Eso era mandado, era mandada... Nosotros èramos mandados, èramos mandadas... Vosotros erais mandados, erais mandadas... Ellos/Ellas/Esos eran mandados, eran mandadas... |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego iussus sum, iussa sum, iussum sum... tu iussus es, iussa es, iussum es... ille iussus est, iussa est, iussum est... nos iussi sumus, iussae sumus, iussa sumus... vos iussi estis, iussae estis, iussa estis... illi iussi sunt, iussae sunt, iussa sunt... | Yo fui mandado, fui mandada... Tu fuiste mandado, fuiste mandada... El/Ella/Eso fue mandado, fue mandada... Nosotros fuimos mandados, fuimos mandadas... Vosotros fuisteis mandados, fuisteis mandadas... Ellos/Ellas/Esos fueron mandados, fueron mandadas... |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego iussus sum, iussa sum, iussum sum... tu iussus es, iussa es, iussum es... ille iussus est, iussa est, iussum est... nos iussi sumus, iussae sumus, iussa sumus... vos iussi estis, iussae estis, iussa estis... illi iussi sunt, iussae sunt, iussa sunt... | Yo he sido mandado, he sido mandada... Tu has sido mandado, has sido mandada... El/Ella/Eso ha sido mandado, ha sido mandada... Nosotros hemos sido mandados, hemos sido mandadas... Vosotros habèis sido mandados, habèis sido mandadas... Ellos/Ellas/Esos han sido mandados, han sido mandadas... |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego iussus eram, iussa eram, iussum eram... tu iussus eras, iussa eras, iussum eras... ille iussus erat, iussa erat, iussum erat... nos iussi erāmus, iussae eramus, iussa eramus... vos iussi erātis, iussae eratis, iussa eratis... illi iussi erant, iussae erant, iussa erant... | Yo había sido mandado, había sido mandada... Tu habías sido mandado, habías sido mandada... El/Ella/Eso había sido mandado, había sido mandada... Nosotros habíamos sido mandados, habíamos sido mandadas... Vosotros habías sido mandados, habías sido mandadas... Ellos/Ellas/Esos habían sido mandados, habían sido mandadas... |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego iussus sum, iussa sum, iussum sum... tu iussus es, iussa es, iussum es... ille iussus est, iussa est, iussum est... nos iussi sumus, iussae sumus, iussa sumus... vos iussi estis, iussae estis, iussa estis... illi iussi sunt, iussae sunt, iussa sunt... | Yo hube sido mandado, hube sido mandada... Tu hubiste sido mandado, hubiste sido mandada... El/Ella/Eso hubo sido mandado, hubo sido mandada... Nosotros hubimos sido mandados, hubimos sido mandadas... Vosotros hubisteis sido mandados, hubisteis sido mandadas... Ellos/Ellas/Esos hubieron sido mandados, hubieron sido mandadas... |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego iussus eram, iussa eram, iussum eram... tu iussus eras, iussa eras, iussum eras... ille iussus erat, iussa erat, iussum erat... nos iussi erāmus, iussae eramus, iussa eramus... vos iussi erātis, iussae eratis, iussa eratis... illi iussi erant, iussae erant, iussa erant... | Yo había sido mandado, había sido mandada... Tu habías sido mandado, habías sido mandada... El/Ella/Eso había sido mandado, había sido mandada... Nosotros habíamos sido mandados, habíamos sido mandadas... Vosotros habías sido mandados, habías sido mandadas... Ellos/Ellas/Esos habían sido mandados, habían sido mandadas... |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego iubēbor tu iubebĕris ille iubebĭtur nos iubebĭmur vos iubebimĭni illi iubebuntur | Yo seré mandado, seré mandada... Tu serás mandado, serás mandada... El/Ella/Eso será mandado, será mandada... Nosotros seremos mandados, seremos mandadas... Vosotros sereis mandados, sereis mandadas... Ellos/Ellas/Esos serán mandados, serán mandadas... |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego iussus ero, iussa ero, iussum ero... tu iussus eris, iussa eris, iussum eris... ille iussus erit, iussa erit, iussum erit... nos iussi erimus, iussae erimus, iussa erimus... vos iussi erĭtis, iussae eritis, iussa eritis... illi iussi erunt, iussae erunt, iussa erunt... | Yo habrè sido mandado, habrè sido mandada... Tu habrás sido mandado, habrás sido mandada... El/Ella/Eso habrá sido mandado, habrá sido mandada... Nosotros habremos sido mandados, habremos sido mandadas... Vosotros habreis sido mandados, habreis sido mandadas... Ellos/Ellas/Esos habrán sido mandados, habrán sido mandadas... |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego iubĕar tu iubeāris ille iubeātur nos iubeāmur vos iubeamĭni illi iubeantur | Yo sea mandado, sea mandada... Tu seas mandado, seas mandada... El/Ella/Eso sea mandado, sea mandada... Nosotros seamos mandados, seamos mandadas... Vosotros seáis mandados, seáis mandadas... Ellos/Ellas/Esos sean mandados, sean mandadas... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego iubērer tu iuberēris ille iuberētur nos iuberēmur vos iuberemĭni illi iuberentur | Yo fuere mandado, fuere mandada... Tu fueres mandado, fueres mandada... El/Ella/Eso fuere mandado, fuere mandada... Nosotros fuéremos mandados, fuéremos mandadas... Vosotros fuereis mandados, fuereis mandadas... Ellos/Ellas/Esos fueren mandados, fueren mandadas... |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego iussus sim, iussa sim, iussum sim... tu iussus sis, iussa sis, iussum sis... ille iussus sit, iussa sit, iussum sit... nos iussi simus, iussae simus, iussa simus... vos iussi sitis, iussae sitis, iussa sitis... illi iussi sint, iussae sint, iussa sint... | Yo haya sido mandado, haya sido mandada... Tu hayas sido mandado, hayas sido mandada... El/Ella/Eso haya sido mandado, haya sido mandada... Nosotros hayamos sido mandados, hayamos sido mandadas... Vosotros hayáis sido mandados, hayáis sido mandadas... Ellos/Ellas/Esos hayan sido mandados, hayan sido mandadas... |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego iussus essem, iussa essem, iussum essem... tu iussus esses, iussa esses, iussum esses... ille iussus esset, iussa esset, iussum esset... nos iussessēmus, iussae essemus, iussa essemus... vos iussessētis, iussae essetis, iussa essetis... illi iussi essent, iussae essent, iussa essent... | Yo hubiere sido mandado, hubiere sido mandada... Tu hubieres sido mandado, hubieres sido mandada... El/Ella/Eso hubiere sido mandado, hubiere sido mandada... Nosotros hubiéremos sido mandados, hubiéremos sido mandadas... Vosotros hubierei sido mandados, hubierei sido mandadas... Ellos/Ellas/Esos hubieren sido mandados, hubieren sido mandadas... |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego iubērer tu iuberēris ille iuberētur nos iuberēmur vos iuberemĭni illi iuberentur | Yo sería mandado, sería mandada... Tu serías mandado, serías mandada... El/Ella/Eso sería mandado, sería mandada... Nosotros seríamos mandados, seríamos mandadas... Vosotros seríais mandados, seríais mandadas... Ellos/Ellas/Esos serían mandados, serían mandadas... |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego iussus essem, iussa essem, iussum essem... tu iussus esses, iussa esses, iussum esses... ille iussus esset, iussa esset, iussum esset... nos iussessēmus, iussae essemus, iussa essemus... vos iussessētis, iussae essetis, iussa essetis... illi iussi essent, iussae essent, iussa essent... | Yo habría sido mandado, habría sido mandada... Tu habrías sido mandado, habrías sido mandada... El/Ella/Eso habría sido mandados, habría sido mandadas... Nosotros habríamos sido mandados, habríamos sido mandadas... Vosotros habríais sido mandados, habríais sido mandadas... Ellos/Ellas/Esos habrían sido mandados, habrían sido mandadas... |
INFINITIVO | |
Presente | |
iuberi | ser mandado, ser mandada... |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
iussum esse, iussam esse, iussum esse, iussos esse, iussas esse, iussa esse... | haber sido mandado, haber sido mandada... |
INFINITIVO | |
Futuro | |
iussum iri | ir a ser mandado |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe mandar |
Singolare | Plurale |
Nom.iubendus Gen.iubendi Dat.iubendo Acc.iubendum Voc.iubende Abl.iubendo | iubendi iubendorum iubendis iubendos iubendi iubendis |
Feminina | |
Nom.iubenda Gen.iubendae Dat.iubendae Acc.iubendam Voc.iubenda Abl.iubenda | iubendae iubendarum iubendis iubendas iubendae iubendis |
Neutro | |
Nom.iubendum Gen.iubendi Dat.iubendo Acc.iubendum Voc.iubendum Abl.iubendo | iubenda iubendorum iubendis iubenda iubenda iubendis |
SUPINO | |
iussu | de mandar |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | mandado, mandados, mandada, mandados, mandado, mandadas... |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.iussus Gen.iussi Dat.iusso Acc.iussum Voc.iusse Abl.iusso | iussi iussorum iussis iussos iussi iussis |
Feminina | |
Nom.iussa Gen.iussae Dat.iussae Acc.iussam Voc.iussa Abl.iussa | iussae iussarum iussis iussas iussae iussis |
Neutro | |
Nom.iussum Gen.iussi Dat.iusso Acc.iussum Voc.iussum Abl.iusso | iussa iussorum iussis iussa iussa iussis |
- Conjugación completa di iubere Forma activa |